Join the eighties

Okee, eerlijk toegeven… hier waren zijn we nog iets te jong voor... gelukkig

Ikzelf ben een origineel product uit de jaren 80. Om precies te zijn: 30 augustus 1980. In die eerste 10 levensjaren van mijn leven ben ik natuurlijk niet met muziek bezig geweest, eerder met het maken van mijn eerste stapjes en het spreken van mijn eerste woordjes. Muziek luisterde ik dus niet (althans niet bewust), dus ik kan ook moeilijk beweren dat ik daar iets van heb meegekregen. De jaren 80 is voor mij dus meer een begrip.

De jaren 90 is een ander verhaal.
Toen zat ik in de fase van ‘jong adolescent’ (je kent het wel, een onzeker poppetje met meerdere puistjes op genante plekken, moet ik toegeven dat ik daar nu soms ook nog last van heb, bah..) en was muziek erg belangrijk voor mij. Je muziekkeuze bepaalde in die tijd zelfs tot welke subcultuur je behoorde. Zo was een van mijn beste vriendinnen een echte ‘alto’. Het luisteren naar ‘Bon Jovi’ en ‘Pearl Jam’ viel onder haar hobby’s. Ik geloof dat ik in die tijd in meerdere fases zat. Zo ben ik een periode 'doorgegaan' voor 'alto', maar dit was slechts een fase. Ik groeide er al snel weer overheen en had dus niet een specifieke voorjeur(heb nu nog steeds moeite met het maken van keuzes, dus dat zat er al vroeg in).

Het plan om naar een jaren 80 feest te gaan leek in eerste instantie dus niet zo’n goed idee.
Maar ik ben wel in voor een geintje en een keer ‘wat anders’ (om mijn leven ‘spannend’ te houden) dus al snel waren de kaartjes voor dit feest besteld. In het gezelschap van 2 vriendinnen en 2 mannelijke kennissen hadden we veel zin in dit thema-feest (vaak is de voorpret toch zoveel leuker dan de eigenlijke ervaring!!!).

Ik had het plan om mij helemaal te kleden ‘in eigthies style’ maar, kwam al snel terug van dit idee, toen bleek dat ik de enige van de 5 zou zijn die toch enigszins (laten we eerlijk zijn) voor ‘aap’ zou lopen. Tevens zou ik mezelf dan ook aan een shopmiddag ‘a la’ de jaren 80 moeten onderwerpen… lange rijen, kleine pashokjes en van die verschrikkelijk grote passpiegels waar je jezelf van tot top teen in kan bekijken (erg fijn om met de realiteit geconfronteerd te worden, pffff). Je begrijpt dat ik dit idee toch ietwat beangstigend vond en heb het dus maar stilzwijgend voorbij laten gaan. Ik had een veel beter idee. Ik zou gaan als 'mijzelf'. Dat is toch altijd het meest veilige (alhoewel.. misschien niet in mijn geval).

Aangekomen op het feest, in een voor mij nieuwe club, bleek al snel dat wij toch echt de enige waren die ook werkelijk geboren waren in de jaren 80!!! Hoewel ik het normaliter niet zo leuk vind als de zaal vol staat met 16 jarigen, voelde ik me op deze plek ook niet bijzonder op mijn gemak. Maar goed, ik sprak (dronk) mezelf al snel wat moed in. Na mijn ‘ervaringen’ met ‘jongere mannen’ dacht ik dat ik misschien meer geluk zou hebben op dit feest. Volwassen mannen!! Ogen open dus!!

Maar het viel wat tegen… af en toe liep er wel wat ‘leuks’ langs, maar ik zag toch echt niks in de directe nabijheid wat mijn aandacht trok.. wat moet je dan.. ik liet me verleiden (verleidt door iemand uit de jaren 80!!)… ik liet me verleiden door ‘G-man’.

‘G-man’ ken ik al wat langer. Ik heb hem leren kennen via een kennis van mij waar ik vroeger mee heb gewerkt. Er waren al wat toespelingen van zijn kant geweest ('seksuele sms-encounters'), maar ik was toen niet geïnteresseerd in hem (speelde het spel trouwens toen wel mee). Maar ja.. als je niks beters kunt vinden is de keuze al snel gemaakt. Ik besloot me mee te laten voeren in de ‘buzz’ van de avond en heb me uitstekend vermaakt!!
We hebben heerlijk gedanst en gesjanst.